Каляды разам з Маляванычам. Вечар шосты і сёмы⁠⁠

«Было тое ці не было, жыла аднойчы бедная жанчына. І быў у яе сын па імені Марці. Сумленны, шчыры быў гэты Марці. А да таго ж яшчэ такі разумны, спрытны, практычны ды знаходлівы, што погалас аб ім па ўсёй краіне прайшоў: на ўсё, маўляў, здатны Марці, за якую б справу ні ўзяўся. Дайшла яго слава і да караля. А быў той кароль зайздросны на рэдкасць: прыкра яму стала, што слава Марці зацямняе яго славу. І надумаўся кароль Марці перахітрыць...»

Усе вы, дзеці, ведаеце мядзведзя. I тое, што ён зімой у бярлозе спіць. А ці ведаеце, чаму? Калі не, тады паслухайце казку. Быў на нашай зямлі калісьці такі час (казачны, вядома), калі зімы наогул не было. I вясны не было, і восені таксама не існавала. Адно толькі лета цёплае тады на зямлі нашай беларускай заўжды панавала. I ўсім жыхарам бесклапотна ў той казачны час жылося...”